Een lange rit
Blijf op de hoogte en volg Lia en Jan
02 September 2015 | Verenigd Koninkrijk, Corris
Woensdag 2 september.
Vandaag gaan we een heel eind rijden. We gaan van Harwich naar de onderkant van Snowdonia, vlak bij de plaats Corris. We hebben een mooie camping gezien, waar we naar toe gaan.
De rit is wel erg lang, ruim 400 km. Dus echt iets voor Jan!
Al vrij snel buiten Harwich was de doorgaande weg afgesloten vanwege een ongeval. Omdat iedereen omdraaide hebben we de camper ook maar even gekeerd en een andere route gezocht.
Afijn, na een half uur begon Jan al te zeuren over boodschappen doen. Zelfs dat wordt nu al gebruikt om even de benen te strekken (hoe diep kan je zinken). Toen er na een uur toegegeven werd,werd er een Morrison supermarkt opgezocht. Bleek een half uur omrijden te zijn, en daar aangekomen was het onmogelijk om te parkeren. Dus dan maar verder rijden.
Na weer een poosje werd de volgende zoekactie naar een supermarkt in de Garmin gezet. Dit keer werd het een Tesco, die veel makkelijker te bereiken was en waar ook goed kon worden geparkeerd.
Na het kopen van brood en barbecue-troep en allerlei andere dingen zijn we weer verder gegaan.
Op de een of andere manier duurt elk half uur autorijden hier veel langer: In Engeland ongeveer drie kwartier en in Wales dik een uur. Dus echt lekker opschieten zit er niet in.
Ergens voor Birmingham ging Lia aan het stuur. Gelukkig maakte dat niet veel uit in de beleving van de snelheid: het schiet nog steeds niet op. Uiteindelijk waren wij rond 20.00 uur bij de camping. Niet de geplande, maar wel een hele mooie: temidden van rondom oprijzende bergen. En heel veel schapen om ons heen.
Het was een enerverende rit, met veel oefenmomenten in schakelen bergop- en af
Vandaag gaan we een heel eind rijden. We gaan van Harwich naar de onderkant van Snowdonia, vlak bij de plaats Corris. We hebben een mooie camping gezien, waar we naar toe gaan.
De rit is wel erg lang, ruim 400 km. Dus echt iets voor Jan!
Al vrij snel buiten Harwich was de doorgaande weg afgesloten vanwege een ongeval. Omdat iedereen omdraaide hebben we de camper ook maar even gekeerd en een andere route gezocht.
Afijn, na een half uur begon Jan al te zeuren over boodschappen doen. Zelfs dat wordt nu al gebruikt om even de benen te strekken (hoe diep kan je zinken). Toen er na een uur toegegeven werd,werd er een Morrison supermarkt opgezocht. Bleek een half uur omrijden te zijn, en daar aangekomen was het onmogelijk om te parkeren. Dus dan maar verder rijden.
Na weer een poosje werd de volgende zoekactie naar een supermarkt in de Garmin gezet. Dit keer werd het een Tesco, die veel makkelijker te bereiken was en waar ook goed kon worden geparkeerd.
Na het kopen van brood en barbecue-troep en allerlei andere dingen zijn we weer verder gegaan.
Op de een of andere manier duurt elk half uur autorijden hier veel langer: In Engeland ongeveer drie kwartier en in Wales dik een uur. Dus echt lekker opschieten zit er niet in.
Ergens voor Birmingham ging Lia aan het stuur. Gelukkig maakte dat niet veel uit in de beleving van de snelheid: het schiet nog steeds niet op. Uiteindelijk waren wij rond 20.00 uur bij de camping. Niet de geplande, maar wel een hele mooie: temidden van rondom oprijzende bergen. En heel veel schapen om ons heen.
Het was een enerverende rit, met veel oefenmomenten in schakelen bergop- en af
-
03 September 2015 - 20:28
Jennifer:
Haha pap, waarom zie ik tijdens het lezen van dit verslag steeds je gezicht voor me dat op standje onweer staat? Vooral de laatste zin.. Hahahaha
Gelukkig zijn jullie goed aangekomen op een camping! Heeft Maria Shaun al gevonden?
-
04 September 2015 - 09:27
Laura:
Hahaha ja hè Jen!
Ik zie dat ook zo voor me
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
