Sveriges Nationaldag

6-6-2018.

Eerst even het verslag van gisteren compleet maken.

De boodschappen waren snel gedaan. Maar toen we net op weg waren richting Åhus zagen we een sloperij van campers en caravans. En omdat we nog altijd scharnierproblemen hebben leek het een goed idee om daar toch even te vragen. Nou, om een lang verhaal kort te maken: ze hadden wel 50 verschillende deuren staan, maar allemaal net niet de onze of net niet passend. En alle campers en caravans op het terrein hadden best aardige deuren, maar voor ons zat het er niet bij. Was wel de moeite van het proberen waard, want in Nederland zijn geen sloperijen voor campers.

Daarna verder gegaan naar Åhus. Bij de camping aangekomen stond er een groep campers en caravans voor ons, die eerst geholpen moesten worden. Het leek de duitse versie van ''We zijn er bijna'', want dan was dit niet in orde, dan dat niet. Moest weer een formuliertje worden ingevuld, ging de reisleider weer naar buiten, en kwam dan met zijn lijstje met weer een afgevinkt regeltje naar binnen. Kwam er weer een naar binnen: ''Ich habe kein Strom!'' Dus dat schoot lekker op.
Toen wij aan de beurt waren kregen we binnen een paar minuten een plek en konden we aan de slag. Eerst even het vuilwater gedumpt en de schoonwatertank gevuld. En de camper op zijn plek gezet en de restanten van het eten van maandag gegeten, alleen zonder yoghurt. Na het eten zijn we wat gaan fietsen, langs de kust en door het centrum.
Overigens: de temperatuur nu (20.50 uur) 13 graden. We zitten binnen, met alle ramen en deuren dicht. Helpt hopelijk ook tegen de muggen

6-6-2018

Vanmorgen uitgeslapen tot 09.00 uur. Na het ontbijt zijn we gaan fietsen. Het is immers vandaag Sveriges Nationaldag, dus dat belooft wat! Op zoek naar de optochten, hardloopwedstrijden, kinderen op versierde fietsen, muziekconcoursen, rommelmarkten en wat er nog meer op zo'n dag kan plaatsvinden. Nou vonden we op het strand wel 2 beachvolleybalnetten, waar mensen een soort competitie deden. Er er zaten meer mensen in de strandtenten. Ook stonden er mensen in de rij bij de ijskraam. En zelfs wij hebben ons deel geleverd aan de plaatselijke economie door het eten van een pizza. Dus een dag vol vertier!
Vervolgens nog wat verder gefietst, een doodlopende weg in, die niet doodliep, maar overging in een fietspad, en daarna in een zandpad en daarna in een gravelpad met steenbrokken. Gelukkig kwam er ook weer een normaal stuk weg. Toen we langs de camping kwamen ging Lia vast terug, Jan reed door naar een winkel en kwam later met ijs terug. Ja, ja, het is een feestdag.
De temperatuur is trouwens een stuk gedaald. Zo ver zelfs dat de korte broek en het T-shirt van Jan verruild zijn voor een lange broek, wel weer een T-shirt, maar ook een trui er over.

O, ja, prinses Snøttebøl wilde wel heel graag alles weten over dat geheimzinnige eiland en die draak met 7 kleuren en zijn stekels. Wie weten er alles van draken met 7 kleuren, met stekels, maar ook van prinsessen met lange blonde vlechten? En van kastelen en eilanden? En van sprookjesverhalen? Juist, kinderen.
Dus ging ze naar de school in het dorp en vroeg of er kinderen waren die haar wilden helpen het raadsel op te lossen. En ja hoor, Ingeborg met haar broertje Lars en haar neefje Niels wilden wel helpen. Ze spraken af dat ze de volgende morgen heel vroeg met een roeibootje naar het eiland zouden gaan. En misschien zijn er nog wel meer kinderen die kunnen helpen met het oplossen van deze raadsels.
Intussen hadden Knut, je weet wel, de hoevenkrabber en Kømermød samen een afspraak gemaakt: zij zouden de prinses en de kinderen niet alleen naar dat eiland met die draak laten gaan. Ze kropen stiekem onder de bank in de roeiboot. Als er dan gevaar zou zijn, konden zij misschien helpen.