Pubs, campings en de Mac

Vandaag gaan we richting Cardiff. De camping die we eerst hadden uitgezocht blijkt wederom schreeuwend duur te zijn. Dat gaan we dus niet doen. Gelukkig hebben we internet, dus kunnen we voordat we op weg gaan nog even zoeken.
Dat gaat lekker snel op een smartphone, dus we hadden de gelegenheid om het cassettetoilet te legen, de tent van Brian en Maria achter in de bak op te bergen, de stoelen er in te doen, de vuilwatertank te legen en nog even een bezoekje aan het toilet te brengen.
Toen dat allemaal gedaan was, was er 1 camping uitgekomen. Die hebben we gebeld. Hij was wel lekker goedkoop, maar daarom ook geliefd. Hij was vol vanwege een voetbalwedstrijd. Wij balen, want er zijn geen betere hooligans dan de britse. Daar hadden wij graag tussen gestaan. (NB het blijkt een wedstrijd Wales-Italie te zijn).
We besloten om het maar even op ons af te laten komen, en gingen op weg naar de attractie van vandaag: het National Cave Museum. De rit er naar toe was op zich al weer een attractie: een en al achtbanen. En weer, zoals we gewend zijn, lekker geen files voor ons!
Bij het museum aangekomen bleek het meer een familie-pretpark met namaak dinosaurussen te zijn. Dat gaat het niet worden. Dus nog eens even de diverse navigatie apparaten en smartphones geraadpleegd. Er kwam een mooie oplossing: op slechts 20 minuten verderop, langs onze route, is een Mac. En dan kunnen we ineens heel besluitvaardig zijn!
Na 45 minuten zaten we bij de Mac binnen te smartphonen, op zoek naar een geschikte overnachtingsplaats. Dus na lekker gegeten te hebben (dat heet van de nood een deugd maken) op naar Risca, vlak bij Newport. Deze camping bleek ook vol en erg klein. De mevrouw van de camping had wel een telefoonnummer van een bevriende campingbaas, dus die gebeld. Ja, hij had plaats voor ons en dan moet je naar de A467 en dan 3 rotondes rechtdoor en dan bij de volgende de 4e afslag, dan langs een Gasworks, via een pub met de naam lkpoeagjoierhui of zo, weer langs een pub, die heet [piobánvpbveo, dan nog een pub (nq O B;PEAWNBFQWUWNWEK) en na de laatste pub, waarvan de naam niet uit te spreken was, rechtsaf, een lange weg in, all the way up the hill, bij een heel groot huis linksaf en dan zie je de caravans al staan. Met de mededeling dat we ons best gaan doen hebben we de verbinding verbroken en op de navigatie Cwmcarn Forest Campsite in Cross Keys ingetikt. Na 10 minuten reden we daar het terrein op. Kantoor gesloten, dus illegaal een plekje gezocht. Bleek ook nog stroom te hebben. Omdat we illegaal zijn hebben we uiteraard geen sleutel van toiletten en/of douches. Maar dat kunnen we morgen wel regelen.
Tijdens het eten kregen we bezoek van wel heel vriendelijke knaagdiertjes: bruine ratten. Liepen achter onze camper te kijken of er voor hun ook wat te eten was. Hierna heeft Jan eindelijk een fietstocht van 13 kilometer kunnen maken, met op het keerpunt een bezoek aan een Spar. Er moest brood en boter gekocht worden.
Bij terugkomst waren ze heel blij met de bolletjes, het brood, cupcakes en 2 liter melk. Ja, je kan hem om een boodschap sturen! Maar ze willen leren karnen, dus het komt goed.
Maria en Brian hebben even over het terrein gewandeld en aan mensen de code van het toiletgebouw gevraagd. Bleken mensen van de security te zijn. Deden eerst wel een beetje moeilijk, maar op Brian zijn blauwe ogen vertrouwden ze hem en gaven de code. Dus er kan gedouched worden e.d.
Morgen gaan Brian en Maria gedumpt worden bij het kasteel in Cardiff. Lia en Jan gaan daar proberen te fietsen. En eventueel wordt er gewinkeld.