Een treinreisje
Blijf op de hoogte en volg Lia en Jan
10 September 2012 | Noorwegen, Flåm
Het treinstation van Flåm is één groot toeristen gebeuren: er rijden treinen, er meren cruise schepen aan, er zijn hotels, restaurants, een paar souvenirshops en een winkel. En dat alles op een oppervlakte van pakweg 500 x 300 meter. En dan overdrijf ik waarschijnlijk nog.
Na het kopen van souvenirs voor …...... en een beer gingen we de trein in. Zoekend naar een plek zijn we de hele trein doorgelopen. Het was stampvol! Uiteindelijk vonden we stoelen naast 2 mensen waar kennelijk niemand bij wilde zitten. Bleken gewoon twee hele aardige Ieren te zijn.
De trein rijdt van zeeniveau (hij begint aan het eind van de fjord) in een uur naar Myrdal op 865 meter hoogte. Onderweg kom je een paar watervallen tegen, uitzichten over hele diepe dalen, met een kerkje uit de 16e eeuw, hij rijdt door 20 tunnels, heeft 8 tussenstops, totale afstand 20 km, hoogste snelheid 30 km/u. Dus dat schiet lekker op.
Voor de terugweg: die is precies hetzelfde, alleen is het wel interessant te weten dat hij ook nog 5 remmen heeft.
Op die terugweg zaten we weer naast die hele aardige Ieren, en hebben gezellig met ze gepraat. Zij waren met een cruiseschip vanuit Cork gekomen. En hebben 3 kleinkinderen. Mooie gespreksstof.
Eerst nog even geluncht met een vers broodje en koffie, en daarna om 15.00 uur op weg. Al vrij snel
kwam de Laerdaltunnel in zicht: deze is 24,5 km lang, elke 6 km verandert de verlichting in sprookjesachtig blauw. En de tunnelbuis wordt ineens heel hoog en breed. Dit is speciaal gedaan om bestuurders alert te houden. Jammer dat je niet even kan stoppen om een foto te maken, dus is dat al rijdend gefilmd.
Er waren op ons traject nog 4 andere tunnels, maar die waren niet zo spectaculair. Gisteren was er wel een die het vermelden waard is: een rotonde in een tunnel. Je weet niet wat je ziet.
Na de laatste tunnel veranderde het landschap behoorlijk. Het ging met allerlei bochten, tot en met haarspeldbochten omhoog. Het werd kaler, weidser, en deed ons aan de Schotse Hooglanden denken, maar dan zonder muggen, Een heel stuk was er geen boom te zien. Uiteindelijk was het hoogste punt 1.137 meter hoog. Bij de afdaling zaten er geregeld vrachtwagens achter ons, die de weg kennen. Dat is wel vervelend rijden, dus af en toe de kant in om ze langs te laten.
Om 17.30 uur bereikten we Gol, en na kort zoeken vonden we een plek bij de plaatselijke ijsbaan. Nu nog niet in gebruik, alleen door een paar mensen die hun hondje aan het trainen zijn. Het is hier weer groen, met overal oprijzende bergen, maar niet van die nauwe dalen zoals in het fjorden gebied.
We hebben macaroni gegeten. En koffie gedronken met een puddingbol met kokos.
De temperatuur nu, 20.30 uur: 15 graden. En er zijn nu wel muggen, van die hele kleine.
-
11 September 2012 - 21:11
Kevin & Laura:
Mooie omgeving hoor!
Zal wel fijn zijn om even niet zelf achter het stuur te zitten .. -
12 September 2012 - 09:00
Machinist:
Niet eens zo lang geleden
Hé, luister naar mijn lied
Toen was er eens een machinist
Misschien ken je hem niet
Hij deed de zwaarste klusjes
De sterkste bij het spoor
Hij werkte, maar ging niet naar bed
Want de trein die moest door
Door, door, door
De trein die moest door
Door, door, door
Die trein die moe-oe-oe-oest door
De trein was volgeladen
Met snoepjes groot en klein
Zeven wagentjes vol koekjes
Dat vond het Koekjesmonster fijn
Dat spul was voor de feesten
Voor de kinderen overal
Daarom moest de trein wel tsjoek tsjoek
Door de bergen en het dal
Door, door, door
De trein die moet door
Door, door, door
Ik sleep die trei-ei-ei-ein door
Tsjongejonge, ik eet alles op.
Wat lekker zeg.
Alle kinderen wachten op de snoepjes aan de andere kant van de hoge gevaarlijke berg.
En ik ben de stuurman van die heerlijke trein.
Die trein moet over de berg. ...
De trein kon niet meer verder
De sneeuw lag op de weg
Hij kon niet voor- of achteruit
O mensen, wat een pech
En iedereen kreeg honger
Ze vroegen om wat snoep
Maar het Koekjesmonster zei: "O nee 'k Denk eerst aan mijn beroep"
Door, door, door
De trein die moet door
Door, door, door
De koekjestrein gaa-aa-aat voor
O, een moeilijke keus.
Een trein onder de sneeuw.
Als ik hier blijf staan en niet probeer door te gaan, krijgen we het koud.
Helemaal alleen met zeven wagentjes vol koekjes en snoepjes.
Helemaal alleen.
En niemand kijkt er.
O, ik krijg honger.
Ik krijg heel erge honger.
O, misschien is het niet zo erg als ik een paar koekjes...
O, wat? Wat doe ik?
Ik zou heel slecht zijn als ik koekjes at.
De koekjestrein moet door!
Wat knap van 't Koekjesmonster
Het deed hem veel verdriet
Het kostte hem veel moeite
Maar hij at de koekjes niet
Hij stond te likkebaarden
Had honger als een leeuw
"Ik snoep niet van de koekjes Dan eet ik liever sneeuw"
Door, door, door
De trein die moet door
Hij at de hele sneeuwberg op
Die is best lekker hoor
Door, door, door
De trein die moet door
Koekjesmonstermachinist Sleept de trein door
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley