Klierende Mieren

9-6-2018

Jan was al vroeg wakker, kon niet slapen van de herrie. Wat bleek? Er liep een legertje Klierende Mieren door de alkoof. Zolang ze netjes op de matras bleven viel het wel mee, maar stampend op het hout, en, nog erger, op het staal van de camper maakten ze een oorverdovende herrie. Dus zat hij al om 07.00 uur op wacht. Elke mier kreeg een enkele reis naar het gras vóór de camper. En lukte dat niet, dan hadden ze pech gehad. In ieder geval, bij een stand van 200-0 werd Lia wakker en konden we gaan ontbijten. Vermoedelijke oorzaak van de inval van de Klierende Mieren: Er stond een voorwiel van de camper op een van de ingangen van hun nest. Het verplaatsen van de camper bracht gelukkig wel wat soulaas, maar nog uren later zou er toch een Klierende Mier nog een poging wagen om Jan een enkele reis naar het gras te bezorgen. Hij verloor........
Na ons ontbijt gingen we eerst een stuk fietsen. Öland is een mooi eiland, veel groen, af en toe een beetje heuvelachtig. Ze hebben hier, bij gebrek aan elanden, een heel ander bord om voor overstekende beesten te waarschuwen (zie foto).
Hierna het winkelcentrum in gegaan, want we moesten aan onze missie werken. Ging goed!
Daarna de brug over om in Kalmar die veelbelovende camperplaatsen te zoeken. Wel gevonden, maar hardstikke vol. Wat nu? Eerst even rustig geluncht, en daarna de laptop aangeslingerd en daar gezocht naar een mooie andere plek. We vonden een plek bij de plaats Edsbruk, waar we naar toe wilden gaan. Maar na 80 kilometer, vlak bij Oscarshamn, vroegen we de Garmin om een mooie plek en hij bracht ons naar de haven. Hier werden we door Anna, de vriendelijke juffrouw van het havenkantoor welkom geheten. De laatste beschikbare plek was voor ons, waardoor we nu comfortabel aan de haven van Oskarshamn staan. We kunnen aan ons verslag werken, af en toe nog even strijd leveren met een overgebleven Klierende Mier, en aan ons eten werken: Pytt-i-panna met varkenshaas, sla en/of doperwten. En toe: kwark.

En natuurlijk vanavond lekker het laatste deel van boek 1 van Prinses Snøttebøl lezen:

Eerst gingen ze naar de grot waar de draak woonde. De kinderen wilden natuurlijk van alles weten, zoals:
Vraag: Hoe lang woon je al op dit eiland? Antwoord: Al vanaf dat ik hier woon.
Vraag: Wat doe je nou de hele dag? Antwoord: Nou, slapen, eten, een beetje over het eiland rondlopen en af en toe wat zwemmen in het meer.
Vraag: Waar slaap je? Antwoord: Ik maak elke dag van verse bladeren een dikke matras, om op te slapen.
Vraag: Wat eet je? Antwoord: Nou, 's-morgens eet ik mijn matras op, want dan zijn de blaadjes een beetje zacht geworden en dan vind ik ze lekker om op te eten.
Vraag: Hoe heet je eigenlijk? Antwoord: Ik heb geen naam, iedereen noemt me de draak van Hägerholmen. En dan zijn de mensen bang en laten me met rust.
Vraag: Waar komen die kleuren vandaan? Antwoord: dat komt door wat ik nog meer eet: soms paardenbloemen (geel), soms gras (groen), soms korenbloemen (blauw), soms klaprozen (rood), soms wortels (oranje), soms bosbessen (paars) en soms paddenstoelen (bruin).
Vraag: Wil je met ons mee naar het kasteel? Antwoord: Nou, liever niet, want ik heb het best naar mijn zin op het eiland. Maar ik zou het wel leuk vinden als jullie af en toe hier komen om met me te spelen. Dat vind ik wel gezellig.