en France!!!

Vandaag op weg naar Calais. We hadden meer dan genoeg tijd, want we zouden om 17.05 uur varen. De weg er heen was vol met vrachtwagens.
Het plan was om eerst te kijken waar we precies moesten zijn en dan nog wat te gaan fietsen of zo. Alleen, toen we keken waar we moesten zijn, waren we er al, en stonden we dus in de rij om in te checken.
Dan zie je gelijk hoe bekend wij zijn, want in het incheckhokje wisten ze, zonder dat wij iets zeiden, hoe wij heten.
En ze wisten ook dat we veel te vroeg waren, en of we dan eerder wilden varen? Een uur eerder kon zonder bijbetaling, dus dat hebben we dan ook gedaan.
Desondanks waren we nog veel te vroeg om in te checken, dus zijn we via de Exit naar Calais gereden, waar we aan de haven onze lunch hebben gebruikt, en nog wat geluierd.
Rond half drie waren we weer bij het incheckhokje, waar we een rij toegewezen kregen. Daar hebben we uiteindelijk een uur helemaal alleen op een mega-parkeerterrein gestaan. Maar gelukkig was de beloning er ook naar: de boot was o.a. afgehuurd door een enorme meute middelbare scholieren, die kennelijk op excursie naar Engeland gingen. Nou hebben wij niks tegen scholieren, maar deze waren wel Duits, en ze stonden helemaal strak van de energy-drinks.
Toen we 10 minuten aan dek hebben staan kijken hoe Frankrijk langzaam uit beeld verdween (hoewel Lia daar niks van zag, door de meute Duitse schoolkinderen) ging Jan op zoek naar een rustige plek. Die bleek niet te vinden.
Uiteindelijk kwamen de White Cliffs of Dover (zijn grijs) in zicht en kwamen we in Engeland aan. Na een paar keer een beetje verkeerd gereden te hebben (gelukkig wel steeds aan de goede kant, dus links) kwamen we bij camping Little Satmar aan. Daar onmiddellijk internet geprobeerd om jullie op de hoogte te brengen van onze avonturen. Dat werkte dus weer niet. Afijn, morgen komen we langs een Mac.