21 %

Gisteravond laat zagen we eerst één ree het veld op rennen, en even later nog één. We hebben geprobeerd ze vast te leggen op foto, maar het was wel al een beetje schemerig, dus zijn ze niet zo fantastisch. Toen we vanmorgen weg reden zagen we er weer twee (of dezelfde?). Die foto is stukken beter. We gaan naar Vänersborg, helemaal aan de onderkant van het Vänernmeer. Daar is een jachthaven, en omdat we al twee dagen zonder stroom/water/wc leegmaakding zijn wordt het weer tijd voor wat beters.
We reden door Dals Långed een stukje terug en sloegen rechtsaf, een weg in, die wij de Python noemen. Er stond aan het begin een bord: 21% 0-9,4 km. Dit betekent dat je gedurende een afstand van 9,4 km hellingen tegenkomt van 21 %. Die zijn wij in al onze vakanties nog niet tegen gekomen. Het steilste was 19 % in Cornwall. Dus er waren er twee blij dat Jan reed. Een weg, soms zo breed als de Cantineweg, waar je omhoog gaat, en als je boven bent gaat de weg naar links en direkt de volle 21 % omlaag. Uiteraard doen ze dit soort grappen ook rechtsom en ook omhoog. Soms ging de weg ook gewoon horizontaal. Het was 9,4 kilometer puur genieten. En maar 3 auto's tegen gekomen.
Hierna kwamen we bij een gewone weg, maar daar was een winkel met als aanduiding dat ze lage prijzen hadden. Ja, dan moet je stoppen. Al was het maar voor de wc. En inderdaad, een bijzondere winkel. Kleding, gereedschap, tuinspullen, speelgoed, noem maar op.
En snel weer verder. We reden over een brug, waar we even stopten. Deze was over het Dalsland kanaal, dat over een afstand van 250 kilometer allerlei meren met elkaar verbindt. Is vooral bedoeld voor de recreatievaart. Maar wij stonden heel hoog boven dit kanaal en de sluis die er bij hoort. Het uitzicht was magnifiek!
Daarna, na de koffie, door naar Vänersborg, waar we eerst even bij de ICA boodschappen gaan doen. Zien we op het parkeerterrein een hele lange rij mensen staan. Waar zou dat voor zijn? Bleek dat aan de kop van de rij er een soort partytent stond waar mensen een inenting kregen. Later zag Jan dat er een soort beachflag stond met daarop afbeeldingen van teken. Kennelijk krijgen mensen preventief een inenting tegen teken.
Bij de jachthaven konden we een mooi plekje krijgen en hebben we Pitt-i-panna gegeten met varkenslapjes.
We hebben nog even genoten van een actie van eerst 3, later 4 en weer later 5 mannen, die een bootje van een vrachtwagentje moesten halen. Meerdere keren dachten we dat het fout zou gaan. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen, mede doordat 3 passerende jongens ook nog even hielpen. Kortom, prima vermaak!
Hierna zijn we gaan fietsen. De havenmevrouw had aangeraden naar de onderkant van het meer te fietsen. Dat was haar favoriete fietstocht. Nou, ze had gelijk! Een prachtig park, met overal bloemen, bankjes, leuke klimdingen, hangmatten en goede wandel/fietspaden. En dat een paar kilometer lang.
Onderweg terug naar de camperplaats begon het zachtjes te miezeren. En miezers waren er ook al, dus zijn we supersnel terug gegaan, voor de koffie en het verslag.

En nog even dit:

Freaky Fønk was natuurlijk heel erg blij met al deze aandacht. Zijn cameramensen hadden het ook allemaal gefilmd. Koningin Pøtsdøk zei tegen de kinderen:''En nu als de gesmeerde bliksem hier weg, voordat de narigheid uitbreekt''.
Narigheid? Hoezo? Nou, ze had in die fles een heleboel houtwormen gestopt, en die zijn gek op hout. En de boot van Freaky Fønk was van hout. Dus je kunt je wel voorstellen wat er gebeurde: zij gingen aan land, maar nog voordat zij de draak gevonden hadden, was hun hele boot opgegeten door de houtwormen. Hoe moesten zij nu van het eiland af?