Fife
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Lia en Jan
11 Augustus 2016 | Verenigd Koninkrijk, Cupar
Donderdag 11 augustus 2016.
De buren naast ons, een spaans stel met een klein kind, kwamen in een tot tent om te bouwen luxe auto. Ze deden het dak open, spanden een of ander zeil erover, deden daar iets van een soort opvouwbare bodem in en hadden zo hun camper. Omdat dit in de stromende regen gebeurde, en omdat ze een klein kind bij zich hadden, moesten ze een of ander warmtekanon aanzetten. Ze stonden ongeveer 2 meter naast ons, en een herrie dat dat ding maakte! Hij had ook een soort thermostaat, dus van tijd tot tijd ging dat rotding weer aan.
Vanmorgen deed Jan om half zeven de camperdeur open en weer snel dicht. Tien minuten later was de buurman met zijn dochtertje aan het wandelen, omdat ze bleef huilen. Was zeker ergens wakker van geschrokken, de stakkerd.
Na ons ontbijt hebben we alle dingen vastgezet en zijn op weg gegaan naar onze volgende stop. We gaan naar St. Andrews, in het voormalige Kingdom Fife. Dat noemen ze overigens nog altijd zo. Dit is een gebied dat op onze lijst staat van plekken waar we nog niet eerder geweest zijn. Hoewel de omgeving ons sterk deed denken aan Zweden: wel heuvels en bergen, maar alles glooiend, uitgestrekte graanvelden, hier en daar een bos, af en toe een golfbaan, schapen, paarden en koeien. Zeg maar Schots, maar niet scheef. En geen trollen of elanden.
In St. Andrews, een vissersplaats, hebben we de plaatselijke Aldi bezocht (Jan dan) en lekkere steaks, sperziebonen en aarbeien gekocht voor ons avondeten.
De door ons uitgezochte camping had maar 1 plaats over, en die was helaas niet groot genoeg voor onze camper. Op de vraag of hij een alternatief wist, pakte de man de telefoon en belde een camping in de buurt. Daar hebben ze nog wel een plekje voor ons. Super service!
Daar aangekomen werden we hartelijk welkom geheten en kregen onze plek toegewezen. Mooie camping, met goed sanitair, stroom en water aan- en afvoer op de plek zelf.
Straks even kijken of er te fietsen valt, want naar de camping was het wel een stuk omhoog. Maar dat zien we vanavond wel.
De buren naast ons, een spaans stel met een klein kind, kwamen in een tot tent om te bouwen luxe auto. Ze deden het dak open, spanden een of ander zeil erover, deden daar iets van een soort opvouwbare bodem in en hadden zo hun camper. Omdat dit in de stromende regen gebeurde, en omdat ze een klein kind bij zich hadden, moesten ze een of ander warmtekanon aanzetten. Ze stonden ongeveer 2 meter naast ons, en een herrie dat dat ding maakte! Hij had ook een soort thermostaat, dus van tijd tot tijd ging dat rotding weer aan.
Vanmorgen deed Jan om half zeven de camperdeur open en weer snel dicht. Tien minuten later was de buurman met zijn dochtertje aan het wandelen, omdat ze bleef huilen. Was zeker ergens wakker van geschrokken, de stakkerd.
Na ons ontbijt hebben we alle dingen vastgezet en zijn op weg gegaan naar onze volgende stop. We gaan naar St. Andrews, in het voormalige Kingdom Fife. Dat noemen ze overigens nog altijd zo. Dit is een gebied dat op onze lijst staat van plekken waar we nog niet eerder geweest zijn. Hoewel de omgeving ons sterk deed denken aan Zweden: wel heuvels en bergen, maar alles glooiend, uitgestrekte graanvelden, hier en daar een bos, af en toe een golfbaan, schapen, paarden en koeien. Zeg maar Schots, maar niet scheef. En geen trollen of elanden.
In St. Andrews, een vissersplaats, hebben we de plaatselijke Aldi bezocht (Jan dan) en lekkere steaks, sperziebonen en aarbeien gekocht voor ons avondeten.
De door ons uitgezochte camping had maar 1 plaats over, en die was helaas niet groot genoeg voor onze camper. Op de vraag of hij een alternatief wist, pakte de man de telefoon en belde een camping in de buurt. Daar hebben ze nog wel een plekje voor ons. Super service!
Daar aangekomen werden we hartelijk welkom geheten en kregen onze plek toegewezen. Mooie camping, met goed sanitair, stroom en water aan- en afvoer op de plek zelf.
Straks even kijken of er te fietsen valt, want naar de camping was het wel een stuk omhoog. Maar dat zien we vanavond wel.
-
11 Augustus 2016 - 19:32
Esmée:
Misschien zien jullie de trollen uit Frozen nog wel? Maken jullie dan een foto voor mij?
Ik ga nu lekker slapen. Welterusten en ik hoop dat mama snel weer een verhaal kan voorlezen.
Slaap lekker!
Kusjes van Esmée -
12 Augustus 2016 - 08:48
Lia En Jan :
Lieve Esmée,
we willen wel zoeken naar de trollen en een foto maken, maar hoe zien de trollen uit Frozen er uit? En waar zouden ze zich kunnen verstoppen? Achter bomen, onder stenen, in de struiken? Als we dat weten kunnen we wat beter zoeken.
Ik dacht vanmorgen trouwens dat ik er een zag. Zitten ze soms ook verstopt in spiegels? -
15 Augustus 2016 - 20:02
Esmée:
De trollen uit Frozen zien eruit als grote grijze stenen. Ze liggen bij elkaar op een groot grasveld en als je even wacht gaan ze een beetje trillen en dan zie je ze. Het zijn de liefdesexpers en ze zijn heel slim. En er is ook een Koning bij, dat is een hele oude trol die heeft een cape op zijn rug en hij heeft toverkracht. Hij kan iedereen beter maken dus oma en opa moeten maar daar langs gaan, dan hebben ze geen pijn meer. Hij kan alleen niet praten. Maar misschien praten ze wel met jullie. Ik wil graag een foto zien, en als ze kunnen praten ook een filmpje.
Groetjes van Esmée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
